Wat ligt er onder je voeten? De verborgen lagen van je woonplek

Wat ligt er onder je voeten? De verborgen lagen van je woonplek

Van Romeinse villa tot jouw woonkamer: hoe de tijd zich opstapelt – en wat we daar vandaag van kunnen leren.

Loop je in een oude stad als Rome of Athene, dan merk je het meteen: de stad van nu ligt meters hóger dan de stad van toen. Je daalt trappen af naar Romeinse straten, tempels en huizen die ooit op maaiveld lagen. Hoe kan het dat restanten van gebouwen uit de Romeinse tijd – of nog ouder – altijd onder de grond liggen? Waar is al die aarde vandaan gekomen?

Laag op laag: de lasagne van de geschiedenis

Het antwoord is eigenlijk heel logisch: steden zijn net lasagnes. Niet eetbaar, wel opgebouwd in lagen. Wanneer oude huizen in verval raken – door brand, oorlog, natuurkrachten of gewoon ouderdom – blijft het puin liggen. En daaroverheen bouwen mensen weer nieuwe huizen. Dat deden ze vroeger bijna zonder op te ruimen. Je bouwde gewoon verder. En zo ontstaat een gelaagdheid: eerst Romeins, dan middeleeuws, dan renaissance, dan modern. Elke laag een tijdperk, elke tijd zijn eigen stijl en materiaal.

De natuur helpt een handje mee

De natuur werkt ook mee aan het verbergen van het verleden. Wind blaast stof, zand en bladeren aan. Rivieren overspoelen gebieden met slib. Planten groeien over ruïnes heen. En zo verdwijnen ooit trotse villa’s en tempels langzaam in de bodem. Zonder dat we het doorhebben, bouwen we bovenop onze geschiedenis.

Wat kunnen wij ermee in huis en interieur?

Voor ons, liefhebbers van bouwen, wonen en sfeer, zit hier iets moois in. De gedachte dat alles wat wij maken – een huis, een meubel, een sfeer – uiteindelijk onderdeel wordt van een groter verhaal. Wie nu duurzaam bouwt, bewust omgaat met materiaal of zelfs circulair denkt, voegt ook een laag toe. Maar dan eentje waar toekomstige generaties wat aan hebben.

Een klein voorbeeld van dichtbij

Wist je dat bij veel oude boerderijen in Nederland de vloeren van de stallen nu lager liggen dan de grond eromheen? Door eeuwenlang mest uit te strooien en aarde aan te vullen, is de buitenwereld opgehoogd terwijl de stalvloer gelijk bleef. Zelfs in ons eigen vlakke land zie je dus de tijd stapelen.

Tot slot

De grond onder onze voeten is geen saaie aarde, maar een boek. Elke laag vertelt een verhaal. En wij? Wij zijn de schrijvers van de nieuwste bladzijde.

Lees ook mijn andere blogs bij Dick's Lifestyle